Σαν σήμερα “έφυγε” ο Ernest Hemingway

Όλοι μας έχουμε ένα ρόλο σε αυτή τη ζωή και δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός ο ρόλος είναι που μας καθορίζει σαν ανθρώπους. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, ακόμη κι αν προσπαθεί να πετάξει τις ταμπέλες από πάνω του.

Φυσικά αυτό συμβαίνει γιατί ζούμε σε μία απόλυτα οργανωμένη κοινωνία στην οποία ως γνωστόν ότι δηλώσεις είσαι κιόλας.

Τα παρατσούκλια είναι κάτι που συνήθως άλλοι μας δίνουνε και δεν τα επιλέγουμε εμείς. Αυτό δεν ισχύει όμως για τον Hemingway ο οποίος οικειοποιήθηκε το προσωνύμιο «Papa» κάπου το 1920 στο Παρίσι.

Είναι ίσως το πιο γνωστό από τα πολλά παρατσούκλια που απόκτησε στη ζωή του ο μεγάλος συγγραφέας. Ξεκίνησε να αποκαλεί έτσι τον εαυτό του όταν ήταν 27 χρονών.

Who’s your…Papa? Ernest is you Papa.

Μπορεί ν’ ακούγεται γελοίο πλέον στις μέρες μας αλλά ακόμη ισχύει και μάλλον θα ισχύει μέχρι η γη να γίνει στάχτη από κάποιο μετεωρίτη.

Ναι, γι’ αυτό ήταν διάσημος ο Ernest, γιατί έγραφε σαν ένας γνήσιος άντρας, αυτό ήταν που τον έκανε γνωστό και το να πεις πως ξαφνικά απαρνείται το βασικό του χαρακτηριστικό είναι σαν να λες πως οι πιγκουίνοι ξαφνικά αποφάσισαν να πάνε να μείνουνε στην Αφρική.

Το παρατσούκλι «Papa» είναι αυτό που χαρακτηρίζει ολόκληρη την βιβλιογραφία του, από τα γεννοφάσκια της. Τι να κάνουμε δηλαδή τώρα; Αφού αυτός είναι ο Hemingway, να πούμε πως είναι άλλος;

Ακόμα και ο ίδιος κόντεψε να πεισθεί πως ήταν κάποιος άλλος όταν έγραφε, το αδημοσίευτο τότε, Garden Of Eden, μυθιστόρημα του.

Εκεί κάπου το είχε χάσει λίγο ο πατερούλης Ernest η αλήθεια είναι. Δεν λέμε να πειραματιστείς αλλά υπάρχουν και όρια.

Κάπου εκεί ήταν που έβαφε και το μούσι του κόκκινο και την είχε δει Αφρικανός να κυνηγάει ελέφαντες.

Ακόμα όμως και μέσα στον πειραματισμό του ήταν ο «Papa» που όλοι αγαπήσαμε σε βιβλία όπως το Αποχαιρετισμός στα Όπλα και στο Θάνατος το Απομεσήμερο.

Ευτυχώς πάντως που η «τοξική βαρβατίλα» του δεν περιορίστηκε. Εμείς αυτό λέμε.

Τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς το μποξ, τις ταυρομαχίες, το κυνήγι, τα πούρα και τις κόντρες με το ποτό, τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς το πηγαίο χιούμορ του Hemingway.