Τα συγγραφικά ενδιαφέροντα του Δημόκριτου κάλυψαν όλα τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας: την εξέλιξη του πολιτισμού από την πρωτόγονη κατάσταση του ανθρώπου, τη γέννηση και τη χρήση της γλώσσας, την τέχνη (προπάντων, την ποίηση).
Τεράστια είναι η έκταση του φιλολογικού έργου του Δημόκριτου. Ο κατάλογος των συγγραμμάτων του καταρτίστηκε από τον πυθαγόρειο Θράσυλλο, αστρονόμο του Τιβερίου, ο οποίος βασίστηκε στις εργασίες των Αλεξανδρινών. Αυτός συνένωσε τα βιβλία του Δημόκριτου σε δεκατρείς τετραλογίες, που χωρίστηκαν ανάλογα με το περιεχόμενό τους σε πέντε ομάδες: συγγράμματα για την ηθική, τη φυσική, τα μαθηματικά και τη μουσική, καθώς και τεχνικά συγγράμματα.
Εκτός των τετραλογιών άφησε ο Θράσυλλος εννέα έργα, από τα οποία οκτώ πραγματεύονταν Αιτίες (Αιτίαι) για τα πλέον διαφορετικά πεδία, ενώ το ένατο αναφερόταν στη μαγνητόπετρα (Περί λίθου).
Ο Δημόκριτος απέσπασε τον έπαινο αρχαίων συγγραφέων για την υψηλή ποιότητα του ύφους του, τη διαύγεια και την ευστοχία του, την επιμέλεια στην τοποθέτηση των λέξεων. Όσον αφορά πάλι την καθαρότητα της ιωνικής διαλέκτου του, δεν είμαστε σε θέση να έχουμε αποκρυσταλλωμένη άποψη επί του θέματος, καθώς τα σωζόμενα αποσπάσματα έχουν φθάσει στην εποχή μας κατόπιν μεσολαβήσεως άλλων συγγραφέων.
Τέλος, όσον αφορά την κληρονομιά που άφησε ο Δημόκριτος στο πέρασμα των αιώνων, αυτή δεν είναι ομοιόμορφη: ο αβδηρίτης φιλόσοφος παρουσιάζεται ως ένας ερευνητής της φύσης που εμπνέει και αποτελεί σημείο αναφοράς, αλλά και ως ο φορέας μυστικής γνώσης, ως ένας σοφός με μαγικές ικανότητες.
Η ατομική θεωρία: Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (Μέρος Α’)
Η ατομική θεωρία: Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (Μέρος Β’)
Η ατομική θεωρία: Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (Μέρος Γ’)
Η ατομική θεωρία: O Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (Μέρος Δ’)
Η ατομική θεωρία – Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (Μέρος Ε’)
Η ατομική θεωρία – Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (Μέρος ΣΤ’)